Dagtocht Texel 

Op weg naar het mooie Texel,  het grootste Nederlandse Waddeneiland. Het behoort tot de provincie Noord-Holland. De gemeente Texel beslaat het gehele eiland plus het onbewoonde eilandje Noorder haaks. Het eiland heeft een landoppervlak van ongeveer 170 km². De gemiddelde lengte van Texel is 20 km en de gemiddelde breedte 8 km.  Tot 1170 was Texel verbonden met het vasteland; door de Allerheiligenvloed van 1170 werd het een eiland. In 1415 verkreeg het stadsrechten, en in de 17e en 19e eeuw werd Eierland verbonden met Texel en werd het daar onderdeel van.

Over dit mooie eiland, zullen we een rondrit maken. Want het landschap op Texel is rijk en divers. Texel heeft behalve polders, brede zandstranden, duinen en graslanden ook heide, bos en kwelders. Rond Den Hoorn in het zuiden bloeien in mei grote bollenvelden. Nationaal Park Duinen van Texel beheert de zuidpunt van Texel, het gebied De Duinen tussen Den Hoorn en De Koog, De Dennen, De Slufter en De Muy. Hier rijden we mooi doorheen, zodat u al deze gebieden zult ontdekken.

Ook zien we de harde kern van het eiland, die wordt gevormd door de Hoge Berg die ligt tussen Oudeschild en Den Burg. Het is een lage stuwwal ontstaan in het Drenthestadium van het Saalien (de op een na laatste ijstijd). Het hoogste punt ligt op 15 meter boven NAP. Ondanks de bescheiden hoogte kan men van hier af het hele eiland overzien. Keileem komt hier dicht aan de oppervlakte. Dit vormt een harde, voor water ondoordringbare laag. Rond de percelen liggen zogenaamde tuunwallen. Dat zijn walletjes die uit plaggen zijn opgebouwd. Deze tuunwallen vormen samen met de glooiingen van het gebied een door velen gewaardeerd landschap. Het gebied is dan ook een landschapsreservaat. Op een helling van de Hoge Berg liggen ook het Doolhof, een bosje uit 1764, en de Zandkuil, Nederlands eerste insectenreservaat. Als we hierlangs rijden, is valt u van de ene verbazing in de andere… Gegarandeerd leveren de mooie wegen, mooie plaatjes op.

Ook gaan we de Slufter zien , wat een bijzonder fenomeen is, een gebied binnen de brede duinketen aan de noordwestkant van het eiland, vol kreken en geulen, dat in open verbinding staat met de Noordzee. Het is ontstaan na de aanleg van de ‘Zanddijk’ tussen het Oude Texel en Eyerland in 1629 en verschillende mislukte pogingen westelijk hiervan de duinenrij te sluiten. Bij vloed loopt een deel van De Slufter onder water en bij eb loopt het water door de geulen weer terug naar zee. Daardoor is slibvorming en verzilting ontstaan en moest de vegetatie zich aanpassen. Oostelijk van De Slufter ligt de Eierlandse polder. Ertussen ligt de Zanddijk. (alleen geschikt bij mensen die goed ter been zijn en/of door middel van het speciale gehandicapten pad omhoog kunnen lopen c.q. rijden)

Inclusief een mooie boottocht vanuit Den Helder met de TESO.

Dat betekent dat iedereen die op Texel geboren is en voor het eerst de boot naar Den Helder neemt, zonder vervoerbewijs reist. Al hebben wij daar natuurlijk geen last van.  Maar ook de toeristische eilandhopper, komende van Vlieland op doorreis naar Den Helder, komt vanaf Texel gratis de boot op. Maar heeft zijn eerste kaart natuurlijk al op Vlieland gekocht.

Standaard is er aan beide kanten elk uur een afvaart. De boot steekt het Marsdiep over in zo’n 20 minuten. Normaal gesproken wordt de veerdienst uitgevoerd met de Texelstroom. Het andere schip, de Dokter Wagemaker is het reserveschip. Dat schip wordt gebruikt bij grotere drukte – er wordt dan een halfuur dienst gevaren – of wanneer de Texelstroom buiten dienst is voor bijvoorbeeld onderhoud.